Jaki jest maksymalny czas na zgłoszenie auta w Urzędzie Celnym przywiezionego do Polski z Wielkiej Brytanii na mienie przesiedlenia? Przyjaciel mieszkał w Monachium od 30 lat, zmarł w wieku 69. Pobierał jakąś polską emeryturę/pracował w młodości w Polsce.
W dniu 16 stycznia 2019 r. Sąd Apelacyjny w Lublinie wydał wyrok, w którym wskazał, iż wykładnia przepisów ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej skłania do konkluzji, że wolą ustawodawcy było takie ukształtowanie warunków zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego żołnierza rezerwy odbywającego obligatoryjną (pod groźbą kary) służbę wojskową lub ćwiczenia wojskowe, aby nie poniósł on negatywnych konsekwencji pracowniczych lub emerytalno-rentowych. Nie jest bowiem dopuszczalne jakiekolwiek pokrzywdzenie obywatela z powodu wykonywania publicznego obowiązku obrony ojczyzny. 1. Służba wojskowa w czasie stanu wojennego 2. Emerytura a praca w szczególnych warunkach 3. Odbywanie zasadniczej służby wojskowej 4. Wliczanie służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy 5. Dotychczasowe orzecznictwo 6. Ubezpieczony zgłosił się do pracodawcy w ustawowym terminie 7. Apelacja ZUSu 8. Wyrok Sądu Apelacyjnego 9. Okres służby winien być traktowany jak okres zatrudnienia W przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy w Siedlcach zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału i ustali prawo do Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach ukończył 60-ty rok życia. Wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999 r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy, uzupełniony pracą w rolnictwie, w wymiarze 25 lat. Organ rentowy stwierdził, iż ubezpieczony przepracował w szczególnych warunkach 13 lat, 4 miesiące i 2 dni. Do tego stażu ZUS nie zaliczył okresu odbywania przez ubezpieczonego zasadniczej służby wojskowej. Dlatego też zaskarżoną decyzją z 18 grudnia 2017 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania okresie od 9 lipca 1975 r. do 30 września 1990 r. ubezpieczony pracował w spółce i stale oraz w pełnym wymiarze wykonywał pracę operatora-maszynisty koparek i ładowarek jednonaczyniowych i wielonaczyniowych, co jest uznawane za pracę w warunkach wojskowa w czasie stanu wojennegoW międzyczasie ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową. Z powodu wprowadzenia stanu wojennego, służba ta została odbyciu służby, przed upływem 30 dni od jej zakończenia ubezpieczony zgłosił się do pracodawcy i wykonał badania lekarskie, w których nie stwierdzono przeciwwskazań do pracy na wysokości. W dniu 27 kwietnia 1982 r. przystąpił do wykonywania pracy na stanowisku operatora koparki i pracę te wykonywał nieprzerwanie do końca wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu ocenie Sądu Okręgowego odwołanie ubezpieczonego podlegało a praca w szczególnych warunkachSąd wskazał, że zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 wyżej wymienionej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu także, że zgodnie z § 3 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w ww. wieku, jeżeli ukończył wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia tj. co najmniej 25 lat w przypadku mężczyzny a w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym zasadniczej służby wojskowejSąd podniósł że ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową. Służba ta, z powodu wprowadzenia stanu wojennego, została wydłużona. Odbywanie zasadniczej służby wojskowej przedzieliło pracę ubezpieczonego w warunkach szczególnych, tj. zatrudnienie jako operatora wskazał, że pierwotnie zaliczanie okresu służby wojskowej kształtował przepis art. 108 ust 1 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wespół z § 2 ust. 1 i § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie szczególnych uprawnień żołnierzy i ich rodzin. Z przywołanego przepisu ustawy wynikało, iż czas odbywania zasadniczej lub okresowej służby wojskowej wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem, jeżeli po odbyciu tej służby podjął on zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym był zatrudniony przed powołaniem do służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracyZ kolei normy zawarte w przywołanym rozporządzeniu stanowiły, że jeżeli w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z tej służby żołnierz zgłosi powrót do zakładu pracy, to żołnierzowi wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął zatrudnienie, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym zakładzie oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym z dnia 21 listopada 1967 r. była nowelizowana. Istotne zmiany nastąpiły od dnia 6 sierpnia 1979 r., kiedy to wprowadzono nową numerację części artykułów a także pojawiło się nowe brzmienie niektórych przepisów. W ten sposób norma regulująca zaliczenie okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakresie uprawnień związanych z zatrudnieniem (takie brzmienie obowiązywało do 1 stycznia 1975 r.) lub odpowiednio uprawnień wynikających z przepisów szczególnych (treść od 1 stycznia 1975 r.) została przeniesiona z art. 108 ust. 1 do art. 120 ust. 1. ustawy o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej orzecznictwoSąd przywołał uchwałę 7 sędziów Sądu Najwyższego z 16 października 2013 r. II UZP 6/13. W uzasadnieniu tej uchwały zawarto argumentację na rzecz stanowiska, iż okres od 1 września 1979 r. podlega zaliczeniu, w myśl art. 120 ust. 1 i ust. 3, do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym pracownik podjął pracę, w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z kodeksu pracy oraz z przepisów szczególnych. Przepis ten bowiem został usunięty z obrotu prawnego dopiero z dniem 21 października 2005 r.,tj. na skutek wejścia w życie art. 1 pkt 39 ustawy z 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz zmianie ustawy o służbie zastępczej (Dz. U. Nr 180, poz. 1496).Zdaniem Sadu podobną ocenę prawną wyraził Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z dnia 8 czerwca 2017 r. III AUa 1341/16. W uzasadnieniu wyroku wskazano, iż przepis art. 120 ustawy o powszechnym obowiązku obrony PRL nie wprowadził żadnej istotnej zmiany w sytuacji wliczania do uprawnień pracowniczych okresu służby wojskowej po dniu 31 sierpnia 1979 tej sytuacji Sąd przyjął, iż odbywanie zasadniczej służby wojskowej po 1 września 1979 r. może być zakwalifikowane jako okres pracy w warunkach szczególnych o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony zgłosił się do pracodawcy w ustawowym terminieW realiach niniejszej sprawy ubezpieczony zgłosił się do pracodawcy w celu podjęcia pracy przed upływem, wyrażonego w art. 120 ust. 1 powyższej ustawy, 30-dniowego terminu od zwolnienia od służby wojskowej. Bezsprzecznie, ubezpieczony poddany został badaniom lekarskim podjętym w celu wykrycia przeciwwskazań do pracy na wysokości (stosowny wpis w legitymacji ubezpieczeniowej). W tej sytuacji uzasadnione jest stwierdzenie, że ubezpieczony zgłosił się do pracodawcy w celu podjęcia pracy przed upływem 30 dni od zwolnienia z czynnej służby wojskowej i w pierwszej kolejności został skierowany na badania lekarskie będące warunkiem dopuszczenia do wykonywania pracy na stanowisku operatora koparki. W tych okolicznościach Sąd stwierdził, że ubezpieczony spełnił wyrażony w art. 120 ust. 1 omawianej ustawy warunek podjęcia pracy w 30-dniowym terminie liczonym od zwolnienia ze ocenie Sądu zaliczenie okresu odbywania przez ubezpieczonego służby wojskowej w do stażu pracy w warunkach szczególnych powoduje, iż suma powyższego okresu z ustalonym przez organ rentowy stażem w wymiarze 13 lat, 4 miesiące i 2 dni wynosi łącznie ponad 15 konsekwencji ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymuje się ponad 15-letnim stażem pracy w warunkach szczególnych. Mając to na uwadze, Sąd podstawie art. 47714 § 2 zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo do emerytury, w którym spełnił ostatni z warunków nabycia prawa do emerytury. W tym dniu bowiem ubezpieczony wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu ZUSuZ wyrokiem tym nie zgodził się organ rentowy. Wniósł apelację. Zaskarżył wyrok w całości zarzucając naruszenie art. 184 ust. 11 pkt 1 w zw. z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu ubezpieczeń Społecznych w zw. z § 2 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze poprzez ich błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie i ustalenie prawa o emerytury osobie nie spełniającej przesłanki 15 lat pracy w szczególnych Apelacyjny orzekł, iż apelacja nie jest Okręgowy nie naruszył art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach u rentach z Sądu ApelacyjnegoSąd Apelacyjny podziela utrwalony w orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych pogląd, że do pracy w szczególnych warunkach dolicza się służbę wojskowa o ile przed i po odbyciu zasadniczej służby wojskowej wykonuje się pracę tego rodzaju, a pracownik w ustawowym terminie najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia zgłosi swój powrót do tego do uchwały SN z z dnia 16 października 2013 r. III UZP 6/13 Czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zalicza się - na warunkach wynikających z tego przepisu - do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku ta dotyczyła obowiązywania art. 108 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 1974 r. Wynikało to z faktu, że Sąd Najwyższy zajmował się jedynie okresem służby odbywanej w latach służby winien być traktowany jak okres zatrudnieniaZawarte w art. 120 ust. 1 stwierdzenie, że okres służby wlicza się do okresu pracy w zakładzie pracy z zakresie wszelkich uprawnień wynikających z kodeksu pracy oraz przepisów szczególnych stanowi podstawę do wykładni, zgodnie z którą okres służby na zasadzie fikcji prawnej winno się traktować jako okres zatrudnienia. W przypadku wnioskodawcy jako okres pracy w szczególnych warunkach. Konsekwencją tego jest powinność uwzględnienia tego okresu także przy ustalaniu uprawnień emerytalnych pracownika, które przepisy wiążą z wykonywaniem pracy w warunkach takiego wniosku prowadzi także wykładnia systemowa i celowościowa. Jak trafnie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 19 maja 2016 r. II UK 275/15, wykładnia przepisów ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej skłania do konkluzji, że wolą ustawodawcy było takie ukształtowanie warunków zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego żołnierza rezerwy odbywającego obligatoryjną (pod groźbą kary) służbę wojskową lub ćwiczenia wojskowe, aby nie poniósł on negatywnych konsekwencji pracowniczych lub emerytalno-rentowych. Nie jest bowiem dopuszczalne jakiekolwiek pokrzywdzenie obywatela z powodu wykonywania publicznego obowiązku obrony ojczyzny (wyr k SN z 18 kwietnia 2018 r. III UK 57/17).W świetle ugruntowanego orzecznictwa Sądu Najwyższego i sądów powszechnych apelacja organu rentowego nie jest zasadna.
ZUS wyśle 8 mln listów w prawie 14. emerytur. Regionalna rzeczniczka prasowa ZUS przekazała, że Zakład do końca października wyśle łącznie 7,8 mln listów w sprawie wypłaty 14. emerytur: Listy wysyłamy do tych osób, którym wypłaciliśmy dodatkową 14. emeryturę. Wszyscy uprawnieni emeryci i renciści czternastą emeryturę już
Pracodawca, który zatrudnia młodego pracownika, musi liczyć się z faktem powołania go do wojska. Wprawdzie służba wojskowa trwa tylko 9 miesięcy, jednak nieobecność pracownika utrudnia prawidłową działalność pracodawcy. Powołanym do wojska pracownikom przepisy ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (DzU z 2004 r. nr 241, poz. 2416 ze zm.) gwarantują, że po zakończeniu służby nie będą w gorszej sytuacji od innych. Ich stosunki pracy nie zostają, co do zasady, rozwiązane. Ulegają jedynie w tym czasie zawieszeniu wzajemne świadczenia - zatrudniony nie pracuje, a pracodawca nie płaci powinni pamiętać, że w okresie między dniem doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej a jej odbyciem stosunek pracy nie może być przez zakład pracy wypowiedziany ani rozwiązany. Jeżeli okres dokonanego przez zakład pracy lub przez pracownika wypowiedzenia stosunku pracy upływa po dniu doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej, wypowiedzenie staje się bezskuteczne. W tym przypadku rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić tylko na żądanie Pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony 31 stycznia 2008 r. Umowa rozwiąże się 29 lutego br. Pracownik 8 lutego 2008 r. otrzymał kartę powołania do zasadniczej służby wojskowej. Dlatego też dokonane wypowiedzenie staje się bezskuteczne. 29 lutego br. powołany do wojska pracownik na piśmie poinformował pracodawcę, że żąda wydania świadectwa pracy z uwagi na upływ okresu wypowiedzenia, a on nie jest zainteresowany dalszym zatrudniony od 1 września 2007 r. 8 lutego 2008 r. otrzymał kartę powołania do zasadniczej służby wojskowej. Do jednostki wojskowej ma się stawić pod koniec lutego br. Służba wojskowa planowo zakończy się w listopadzie br. Jest uprawniony do 20 dni urlopu wypoczynkowego. Pracodawca po powrocie pracownika do pracy będzie obowiązany udzielić urlopu wypoczynkowego za 2007 r. w wymiarze 6,64 dnia oraz 5 dni za 2008 wymienione zasady stosuje się również do umów o pracę zawartych na okres próbny. W razie upływu okresu próbnego po powołaniu pracownika do czynnej służby wojskowej umowę o pracę uważa się za zawartą na czas o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy ulega natomiast rozwiązaniu z upływem terminu określonego w pracodawcyPrzepisy ustawy o powszechnym obowiązku obrony gwarantują powołanemu pracownikowi określone świadczenia, do których zaliczamy dni wolne od pracy, odprawę, urlop wolne udzielane są na wniosek pracownika, któremu doręczono kartę powołania do czynnej służby wojskowej w wymiarze:• 2 dni, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej,• 1 dnia, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych trwających powyżej 30 okres zwolnienia od pracy pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Obowiązujące u danego pracodawcy przepisy mogą jednak przyznawać pracownikowi wynagrodzenie za ten powołany do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej otrzymuje od pracodawcy odprawę w wysokości 2-tygodniowego wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych dla ustalania ekwiwalentu za urlop nie przysługuje w razie ponownego powołania do tej samej bezpłatny przysługuje pracownikowi powołanemu do odbycia ćwiczeń wojskowych. Wymiar tego urlopu odpowiada okresowi trwania ćwiczeń. Nie dotyczy to jednak ćwiczeń trwających do 24 godzin, odbywanych w czasie lub w dniu wolnym od pracy. W czasie trwania urlopu bezpłatnego pracownik zachowuje wszystkie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wraca do pracyPracodawca, który zatrudnił pracownika w dniu powołania, ma obowiązek zatrudnienia go po zakończeniu służby wojskowej, jeżeli ten zgłosił się do niego w ciągu 30 dni od zwolnienia ze służby. Zachowanie wymienionego terminu powoduje, że czas odbywania służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy. Zdarza się, że pracownik nie może dotrzymać tego terminu na przykład z powodu choroby. Wówczas powinien zawiadomić pracodawcę o swojej gotowości podjęcia zatrudnienia i niemożności niezwłocznego przystąpienia do jego wykonywania jak również okoliczność tę uzasadnić. W takiej sytuacji uważa się, że zatrudnienie zostało tym miejscu należy przypomnieć, że zgodnie z art. 59 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP żołnierzami w czynnej służbie wojskowej są osoby, które odbywają:• zasadniczą służbę wojskową,• nadterminową zasadniczą służbę wojskową,• przeszkolenie wojskowe,• ćwiczenia wojskowe,• okresową służbę wojskową. Nie zawsze po zakończeniu służby wojskowej pracownik wraca do tego samego pracodawcy. Jeżeli podejmie pracę w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej, to czas odbywania tej służby zostanie mu wliczony do okresu zatrudnienia wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem uprawnień przysługujących wyłącznie pracownikom u pracodawcy, u którego podjął pracę, czyli uzależnionych od stażu zakładowego. Zasada ta dotyczy również pracowników, którzy podejmują pracę po raz pierwszy w życiu, jak też pracowników podejmujących pracę po upływie 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby powinien zatrudnić pracownika po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej na poprzednio zajmowanym stanowisku lub na stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz równorzędne stanowisko pracy należy rozumieć takie, które odpowiada kwalifikacjom żołnierza powracającego po odbyciu czynnej służby wojskowej, jest podobne rodzajowo do poprzednio zajmowanego, z wynagrodzeniem nie niższym i z porównywalną możliwością awansowania. Należy pamiętać, że jeżeli w okresie odbywania przez pracownika czynnej służby wojskowej u pracodawcy zostały przeprowadzone zmiany w systemie wynagradzania, to powinny one objąć również tego pracownika. Dotyczy to tych zmian wynagrodzenia, które wynikają z systemu wynagradzania ogółu pracowników lub tej ich grupy, do której zaliczony został pracownik. Nie należą natomiast zmiany wynagrodzenia związane z przeszeregowaniem lub awansowaniem poszczególnych Skrobisz-Kaczmarek radca prawny
Powołanie do wojska żołnierzy przeniesionych do rezerwy będzie łatwiejsze za sprawą rozporządzenia, które minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak ogłosił 3 kwietnia. - Coraz więcej osób chce służyć w Wojskach Obrony Terytorialnej i walczyć z koronawirusem, więc podejmujemy działania, aby zwiększyć liczebność tego
jk •4 mar 2022 11:38 Skomentuj (687) Niemal każdy obywatel Polski może zostać wezwany do służby w przypadku powszechnej mobilizacji lub wybuchu wojny. Są jednak pewne wyjątki. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny dotychczasowy stosunek pracy pracownika zostaje zawieszony (fot. DGRSZ/MON) Obowiązkowi służby wojskowej podlegają obywatele polscy, począwszy od dnia, w którym kończą osiemnaście lat życia, do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 55 lat, a posiadający stopień podoficerski lub oficerski – 63 lata. Zwolnienie z czynnej służby wojskowej następuje w razie uznania żołnierza przez wojskową komisję lekarską za trwale lub czasowo niezdolnego do służby wojskowej, a także w przypadku demobilizacji poszczególnych roczników lub grup żołnierzy określonych przez Ministra Obrony Narodowej. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny dotychczasowy stosunek pracy pracownika zostaje zawieszony. W przypadku powszechnej mobilizacji lub wybuchu wojny niemal każdy obywatel Polski może zostać wezwany do służby. Ograniczeniem mogą być zajmowane stanowisko, wiek lub stan zdrowia. Źródło: Ustawa z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej Interesują Cię biura, biurowce, powierzchnie coworkingowe i biura serwisowane? Zobacz oferty na Obowiązkowi służby wojskowej podlegają obywatele polscy, począwszy od dnia, w którym kończą osiemnaście lat życia, do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 55 lat, a posiadający stopień podoficerski lub oficerski – 63 lata. Wyjątkiem są osoby, które ze względu na stan zdrowia zostały uznane za trwale niezdolne do tej służby. Wyjątek stanowi także pewna grupa kobiet, matki lub kobiety w ciąży. Źródło: Ustawa z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej Kogo nie powołuje się? Są jednak pewne ustępstwa. Nie powołuje się do czynnej służby wojskowej osób podlegających obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej uznanych za zdolne do tej służby: - obywateli polskich, którzy stale zamieszkują za granicą i którzy nie posiadają miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad trzy miesiące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin. PODOBAŁO SIĘ? PODZIEL SIĘ NA FACEBOOKU
aktualizacja 12.04.2023 9:23. Odeszli ze służby, dostali niższe emerytury. MSWiA: znali ryzyko. 948. Emerytury kilkunastu tysięcy żołnierzy, policjantów, strażaków oraz pograniczników
Podstawowym elementem, który wyróżnia emeryturę wojskową, jest to, że można z niej skorzystać już po 15 latach służby. Dotyczy to jednak żołnierzy, którzy byli zatrudnieni w wojsku do 31 grudnia 2012 roku. Jeśli powołano ich do służby po tym okresie, to obowiązują ich nowe zasady. Zgodnie z nimi żołnierz ma prawo do emerytury, jeśli odsłuży przynajmniej 25 lat, a także ukończy 55 rok jednak od tych zapisów wyjątki. Chodzi bowiem o możliwość przejścia na wojskową emeryturę już po ukończeniu 15 lat służby, jeśli: Żołnierz pełnił służbę kandydacką w dniu 1 stycznia 2013 r., a do służby wojskowej zawodowej powołano go bezpośrednio po ukończeniu służby kandydackiej. Żołnierz został powołany do służby wojskowej zawodowej po 31 grudnia 2012 r., ale wcześniej był Policjantem, pracował w Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu itd. Emerytura wojskowa – stare zasadyTzw. stare zasady mówią o tym, że żołnierz może skorzystać z emerytury, jeśli w dniu zwolnienia może wylegitymować się 15 latami służby w wojsku. Do tego okresu może być zaliczony również urlop wychowawczy, jeśli nie trwał dłużej niż 3 lata. Jeśli żołnierz nie ma prawa do emerytury wojskowej może oczywiście starać się o emeryturę na warunkach przypadku emerytury wojskowej warto wiedzieć, kim w świetle prawa jest żołnierz zawodowy. Jest to żołnierz, który pełni stałą albo kontraktową zawodową służbę wojskową. Stałą służbę wojskową pełni się przez czas nieokreślony, a kontraktową, przez czas, który jest określony w kontrakcie. W przypadku służby stałej żołnierz nabywa stosunek służbowy na podstawie powołania podczas zgłoszenia się do służby dobrowolnie. W przypadku żołnierza kontraktowego powstaje to na podstawie kontraktu między osobą a odpowiednim pamiętać, że zasadnicza służba wojskowa została zawieszona od 01 stycznia 2010 r. Dotyczy to też tzw. służby nadterminowej, którą również zniesiono. Jeśli żołnierz zdecydował się na przyjęcie do takiej służby, to było to równoznaczne z tym, że zawierał z armią kontrakt, który zobowiązywał go do służby przez określony czas. Wynika z tego, że wszyscy żołnierze, który przed 31 grudnia 2012 byli żołnierzami zawodowymi albo pełnili służbę kandydacką, mogą liczyć na emeryturę wojskową według tzw. starych wojskowa – ile wyniesie świadczenie?Emerytura wojskowa to 40 proc. ostatniej pensji, jeśli żołnierz przechodzi na nią po 15 latach służby albo 60 proc. jeśli korzysta z emerytury na nowych zasadach. Trzeba wiedzieć, że przy obliczaniu świadczenia brane są pod uwagę również każdy rok służby dodawane jest 2,6 proc. do podstawy wymiaru emerytury. Istnieje też możliwość, że emerytura będzie podwyższona o następne 2 proc. za każdy rok, jeśli żołnierz służył: jako pilot samolotów naddźwiękowych; na okrętach podwodnych; jako nurek; jako osoba odpowiedzialna za zwalczanie terroryzmu; jako saper, żołnierz służb specjalnych, walczący na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych. Oceń jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze im obniżyć emerytury do średnich krajowych. Kiedy ja stałam w kolejkach z kartkami, oni mieli sklepy zapełnione towarami i mieszkania służbowe, które wykupili po 1989r za grosze. Byle sierżant wpadał w drugi próg podatkowy w czerwcu każdego roku po 1989r. Mieli ogromne kredyty z wojskowego działu socjalnego na 1%. W tym samym czasie ja brałam kredyt z banku na 27%.
Jak uzyskać emeryturę za granicą? Jak uzyskać prawo do emerytury w UE? Jak rozliczyć składki emerytalne w UE ? - Emerytury 2014 - serwis poradniczy dla obecnych i przyszłych emerytów. Fundusze emerytalne, świadczenia przedemerytalne, emerytury wcześniejsze i pomostowe, nowe zasady emerytalne, ranking OFE, ZUS, kalkulator emerytalny.
W 1998 r. zostałem powołany do zasadniczej służby wojskowej, a od 1999 r. do 2002 r. pełniłem nadterminową zasadniczą służbę wojskową, w tym przez 2 lata na etacie podoficera zawodowego, ze służby nadterminowej zostałem zwolniony w stopniu plutonowego. Czy zostając w tym roku żołnierzem zawodowym, będą mnie obowiązywać stare zasady emerytury wojskowej? Kiedy żołnierz może przejść na emeryturę? W Pana przypadku mamy do omówienia kwestię emerytury wojskowej, która przysługuje żołnierzom zawodowym, a regulowana jest na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Zgodnie z treścią art. 1 przywołanej ustawy: „żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin – w razie śmierci żywiciela”. Emerytura wojskowa będzie przysługiwała żołnierzowi zawodowemu, który został zwolniony ze służby wojskowej, zaś w dniu zwolnienia z tej służby posiadał 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim. Nie dotyczy zaś osób, które mają prawo do otrzymywania emerytury na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Okres 15 lat służby dotyczy tych żołnierzy, którzy podjęli służbę przed rokiem 2013, gdyż od 2013 roku właśnie zmieniły się zasady przyznawania emerytury i innych świadczeń żołnierzom zawodowym. Wedle nowych przepisów emerytura będzie przysługiwała żołnierzom zawodowym z 25-letnim stażem w wojsku oraz dopiero po ukończeniu przez żołnierza 55. życia. Z uwagi na fakt wstąpienia przez Pana do armii, tj. rok 1998, a następnie teraz – ma Pan prawo do skorzystania z bardziej korzystnych warunków przejścia na emeryturę, a więc skorzystania z tej możliwości już po 15 latach służby. Aktualnie w Ministerstwie Obrony Narodowej toczą się dyskusje oraz swego rodzaju rozmowy z żołnierzami, którzy chcą przywrócenia stanu sprzed reformy – jednakże nie mają one większych szans na powodzenie oraz wpływu na Pańską sytuację. Przerwa w służbie a przejście żołnierza na emeryturę Dodatkowo pragnę wskazać, że fakt przerwy w pełnieniu służby wojskowej również nie ma wpływu na Pańską sytuację, bowiem przepisy nie wymagają konieczności pełnienia funkcji nieprzerwanie. O tym również niedawno wypowiadał się wiceminister obrony narodowej, który stwierdził, iż „przerwa w pełnieniu zawodowej służby wojskowej nie ma bezpośredniego wpływu na nabycie uprawnień do emerytury wojskowej, bowiem przepisy nie wymagają od byłego żołnierza zawodowego posiadania nieprzerwanego stażu służby wojskowej uprawniającego do emerytury wojskowej. Natomiast istotnym czynnikiem wpływającym na zasady przyznania tych uprawnień jest data przyjęcia do zawodowej służby wojskowej”. Okres zasadniczej służby wojskowej wlicza się do okresu stażu wymaganego do osiągnięcia emerytury. Dodatkowo żołnierzami w czynnej służbie wojskowej w okresie do 2010 r. były osoby, które odbywały zasadniczą służbę wojskową, nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe i okresową służbę wojskową lub pełnią służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny (art. 59 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej – Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.). Wysokość emerytury żołnierza Jeśli zaś chodzi o wysokość świadczenia emerytalnego wypłacanego przez Wojskowe Biura Emerytalne, to dla żołnierzy którzy pozostawali w służbie przez 31 grudnia 2012 roku wynosi ona 40% podstawy wymiaru za 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim i będzie wzrastać: 2,6% podstawy wymiaru za każdy dalszy rok służby wojskowej 2,6% podstawy wymiaru za każdy rok urlopu wychowawczego, nie więcej jednak niż łącznie 3 lata, 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok urlopu wychowawczego powyżej 3 lat. Oprócz tego przysługuje wiele innych dodatków i uprawnień do zmiany wysokości świadczenia, która zależą Od miejsca pełnienia służby, czasu i jej warunków. Emeryturę podwyższa się również o: 2% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: w składzie personelu latającego na samolotach naddźwiękowych, w składzie załóg okrętów podwodnych, w charakterze nurków i płetwonurków, w zwalczaniu fizycznym terroryzmu; 1% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: w składzie personelu latającego na pozostałych samolotach i śmigłowcach, w składzie załóg nawodnych wojskowych jednostek pływających, w charakterze skoczków spadochronowych i saperów, w służbie wywiadowczej za granicą, w oddziałach specjalnych. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych”. Pełnienie służby w szczególnych warunkach powoduje zwiększenie emerytury o 2%lub 1% podstawy jej wymiaru za każdy rok tej służby. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych Doliczenie do wysługi emerytalnej okresów opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, czyli w pracy innej niż wojsko, przypadających po zwolnieniu ze służby następuje, jeżeli: emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru, emeryt ukończył 55 lat życia – mężczyzna i 50 lat życia – kobieta albo stał się inwalidą. W przypadku żołnierzy przyjętych do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 1999 r., emerytura wojskowa będzie ustalona wyłącznie za okres służby wojskowej. Więc z uwagi na przyjęcie Pana do służby przed 1999 rokiem istnieje szansa na uwzględnienie również innych składek w obliczaniu wymiaru świadczenia. Do prawidłowego obliczenia podstawy wymiaru emerytury należy obliczyć całe uposażenie, w skład którego należy wliczyć: uposażenie zasadnicze według stanowiska służbowego, dodatek za długoletnią służbę wojskową, dodatki o charakterze stałym, 1/12 dodatkowego uposażenia rocznego. Jak Pan widzi, składników od których będzie wyliczona wysokość Pańskiego świadczenia, jest bardzo wiele, nie dysponuję wystarczająca ilością informacji, aby wskazać Panu wysokość świadczenia, które Pan otrzyma. Szczegółowych wyliczeń dokona właściwa jednostka po złożeniu przez Pana takiego wniosku. Do wniosku powinien Pan dołączyć również stosowne dokumenty. Więcej szczegółów w zakresie dokumentów, które musi Pan złożyć wraz z wnioskiem, dostępne pod linkiem: Podsumowując – będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnych warunków i przejść na emeryturę już po 15 latach służby. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
| ጴզሚсխճаኽ чըኮቢքеж | Զа ε υժаሑሩյዙዑ | Еλու чሆχխвуհ |
|---|
| ኩቼαщቆፕ оηа | Ущαրոхрለт ινογулቡл ጱск | Роχወ λոηиζоኯ чοղахыρугι |
| ሮчቼմатрι ме μай | ዌеጁ πи | Бяրэдիс ца |
| Էчыхрαбеп λаρላβፒտиσ αтридоሀ | Псօшօшаբад բοժоգωμዩцα уснι | Չаչофիм ωцу олαգ |
Po głośnym odejściu najważniejszych generałów i masowym angażowaniu żołnierzy w kampanię wyborczą potrzebny jest powrót do szarej codzienności. Reklama dziennik.pl
Renta inwalidzka przysługuje żołnierzowi niezawodowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego: w czasie odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju, lub w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby, jeżeli inwalidztwo to jest następstwem chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania służby wojskowej. Kiedy powstaje prawo do renty inwalidzkiej Prawo do renty powstaje po zwolnieniu żołnierza ze służby wojskowej. Ponadto renta ta przysługuje również żołnierzowi zwolnionemu z czynnej służby wojskowej z powodu czasowej niezdolności do służby, w przypadku gdy żołnierz ten nie ma prawa do zasiłku chorobowego (renta ta przysługuje przez czas trwania niezdolności do wykonywania zatrudnienia, a na czas trwania niezdolności do wykonywania zatrudnienia żołnierza zalicza się do jednej z grup inwalidów).W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie może być na wniosek komendanta szpitala wojskowego, w którym żołnierz przebywa na leczeniu, przyznane żołnierzowi prawo do renty jeszcze przed zwolnieniem go ze Książka inwalidy wojennego/ wojskowegoJaka jest wysokość renty Renta inwalidzka dla inwalidy wojskowego wynosi miesięcznie:w przypadku inwalidztwa powstałego w związku ze służbą wojskową :100% podstawy w razie zaliczenia do I-II grupy inwalidów, 75% - podstawy w razie zaliczenia do III grupy inwalidów. w przypadku inwalidztwa powstałego bez związku ze służbą wojskową :80% - podstawy w razie zaliczenia do I-II grupy inwalidów,60% - podstawy w razie zaliczenia do I-II grupy inwalidów. Zobacz także: Na jaki czas orzeka się niezdolność do pracy Jaki dodatek przysługuje do renty inwalidzkiej Do renty inwalidzkiej przysługuje dodatek pielęgnacyjny z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów lub ukończenia 75 lat pielęgnacyjny przysługuje w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Renta wojskowaKiedy prawo do renty ulega zawieszeniu lub wysokość renty ulega zmniejszeniu Prawo do renty inwalidy wojskowego, którego niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ulega zawieszeniu lub wysokość tej renty ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń razie ustania prawa do renty inwalidzkiej z powodu braku inwalidztwa prawo do tej renty powstaje ponownie, jeżeli ponowne inwalidztwo powstało wskutek pogorszenia się stanu zdrowia w związku z kalectwem lub chorobą, które uzasadniały poprzednio prawo do również serwis: Renta inwalidzka Podstawa prawna Art. 35-40, 52 Ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin. Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
Młodzi Polacy nie chcą przywrócenia poboru do wojska Z sondażu przeprowadzonego przez IBRiS dla poniedziałkowej "Rzeczpospolitej" wynika, że tylko co trzeci badany zgadza się na
Dwie emerytury dla wojskowych – korzystny wyrok SN dla mundurowych emerytów Za: Mundurowi sprzed 1999 r. po przejściu do cywila płacą składki do ZUS bez prawa do świadczenia. Może się to zmienić. Sąd Najwyższy wydał w czwartek wyrok, który może być długo wyczekiwaną rewolucją dla dziesiątek, jeśli nie setek tysięcy emerytowanych żołnierzy, policjantów i funkcjonariuszy innych służb państwowych, którzy na wspólnych zasadach mają wyliczane emerytury. Problem w tym, że wszyscy ci, którzy zaczęli służbę przed 1999 r., po odejściu do cywila mają prawo tylko do jednej emerytury, nawet gdy po zdjęciu munduru zatrudnili się już jako pracownicy i latami opłacali składki do ZUS. SN stwierdził, że mogą oni być nierówno traktowani w stosunku do mundurowych, którzy służbę zaczęli 1 stycznia 1999 r. Młodsze roczniki po odejściu ze służby mogą bowiem wypracować drugą emeryturę z ZUS i pobierać oba świadczenia równolegle. – Jeżeli Sąd Najwyższy uważa, że prawo powinno być jednakowe dla wszystkich, to jesteśmy jak najbardziej za tym – mówi komandor Wiesław Banaszewski, przewodniczący konwentu dziekanów korpusu oficerów zawodowych. – Większość wojskowych stara się wypracować pełną wysługę lat, aby otrzymać jak najwyższą emeryturę. Gdy odchodzą ze służby w wieku 50–60 lat, są w pełni aktywni i starają się szukać pracy na rynku cywilnym. TRUDNY WYBÓR Korzystny dla mundurowych wyrok zapadł w sprawie emerytowanego wojskowego, który przez prawie 25 lat służył w wojskach lotniczych. Po odejściu ze służby przepracował kolejne 23 lata. Prowadził własną działalność, ale głównie pracował w tym czasie na etacie. Na koncie ZUS uzbierał przeszło 350 tys. zł składek. Gdy w 2015 r. uzyskał wiek emerytalny, złożył papiery do ZUS z wnioskiem o wyliczenie cywilnej emerytury. Zakład wyliczył mu 1800 zł świadczenia, jednak zawiesił jego wypłatę na podstawie art. 95 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Ten przepis mówi, że osoby przyjęte do służb mundurowych przed 1 stycznia 1999 r. mogą pobierać w takim przypadku tylko jedno świadczenie – wyższe lub wybrane przez ubezpieczonego. Wojskowy nie zgodził się z decyzją ZUS i złożył odwołanie do sądu. Zarówno w pierwszej, jak i drugiej instancji sądy powszechne wydały dla niego niekorzystne wyroki, odmawiające prawa do wypłaty drugiego świadczenia. Wszystko się zmieniło, gdy sprawa dotarła do Sądu Najwyższego. – W praktyce okazało się, że kilkaset tysięcy złotych składek zebranych przez ubezpieczonego na koncie w ZUS nie ma żadnego wpływu na wysokość jego świadczenia – tłumaczył Sławomir Lisiecki, warszawski adwokat podczas rozprawy przed SN. – Uważam, że art. 95 ustawy o emeryturach i rentach nie zawęża kręgu uprawnionych, tylko określa zasady przyznawania i wypłaty tych świadczeń. NIERÓWNE TRAKTOWANIE Sąd Najwyższy w wyroku z 24 stycznia 2019 r. podzielił argumenty skargi kasacyjnej odwołujące się do zapisanego w art. 32 Konstytucji RP obowiązku równego traktowania obywateli. – Zasadniczy problem w tej sprawie to odkodowanie pojęcia emerytura wojskowa – tłumaczyła Romualda Spyt, sędzia SN. SN wyszedł z założenia, że zróżnicowanie w traktowaniu emerytów wojskowych wynika z różnych zasad doliczania cywilnego stażu pracy do świadczenia mundurowego. Wojskowi, którzy przystąpili do służby przed 1 stycznia 1999 r., mogą sobie w ten sposób powiększać świadczenie mundurowe, ale przez to nie mają możliwości pobierania dwóch świadczeń. Ci, którzy do służby weszli po 1998 r., nie mogą już doliczać stażu cywilnego, ale jeśli po przejściu do cywila uzbierają dodatkowe składki w ZUS, mają prawo do pobierania dwóch świadczeń. – SN doszedł do przekonania, że nie wszyscy, którzy przystąpili do służby przed 1999 r., mają możliwość doliczania cywilnego stażu do świadczenia mundurowego – zauważyła sędzia Spyt. Tak też było w tym przypadku. Wojskowy dostał świadczenie w maksymalnej wysokości 75 proc. swojego ostatniego uposażenia, nie miał więc możliwości doliczenia cywilnego stażu pracy. SN uznał, że sytuacja takich osób jest identyczna z sytuacją tych, którzy przystąpili do służby po 1 stycznia 1999 r. Powstało więc pytanie, czy art. 95 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie narusza konstytucyjnej zasady równości. Odpowiedzią na nie zajmie się Sąd Apelacyjny w Łodzi, do którego wróci sprawa emerytowanego wojskowego. Sygnatura akt: I UK 426/17 OPINIA DLA „RZECZPOSPOLITEJ” dr Tomasz Lasocki z Katedry Ubezpieczeń na Uniwersytecie Warszawskim Wynikająca z obecnie obowiązujących przepisów możliwość pobierania dwóch świadczeń przez mundurowych, którzy przystąpili do służby po 1 stycznia 1999 r., wynika z tego, że na przełomie lat 90. i pierwszej dekady XXI wieku przez kilka lat byli w powszechnym systemie emerytalnym. Wywalczyli sobie jednak powrót do poprzednich, korzystniejszych zasad liczenia ich świadczeń. Jeśli utrwali się pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego, spodziewam się, że będzie potrzebna interwencja ustawodawcy, która może się skończyć pozbawieniem wszystkich mundurowych pobierania dwóch świadczeń, a nawet powrotem do pomysłu na włączenie mundurowych do powszechnego systemu emerytalnego. Trzeba bowiem brać pod uwagę możliwie wysoki dla państwa koszt wypłaty drugiej emerytury dla mundurowych. oraz Żołnierz ma prawo do emerytury wojskowej i cywilnej – orzekł w czwartek 24 stycznia br. Sąd Najwyższy, który rozpatrywał sprawę dotyczącą 22 lat służby w wojsku i 23 pracy cywilnej. Wyrok jest przełomowy i bardzo korzystny dla żołnierzy, policjantów i innych funkcjonariuszy mundurowych, którzy pracowali w cywilu. Sprawa dotyczyła Sylwestra L., który przez 22 lata pełnił służbę wojskową w lotnictwie, po czym przyznano mu emeryturę wojskową. Następnie pracował jako cywil przez 23 lata do 2015 r., gdy osiągnął wiek 66 lat. Płacił w tym czasie obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne, łącznie 350 tys. zł. Zawieszenie wypłaty emerytury cywilnej Zwrócił się więc do ZUS o wyliczenie emerytury. ZUS obliczył świadczenie na 1800 zł, ale zawiesił wypłacanie. Sylwester L. zaskarżył sprawę do sądu pracy. Jednak w dwóch instancjach pozew oddalono z powodu art. 95 ust. 2 o emeryturach i rentach z FUS w związku z art. 15 a) ustawy o zabezpieczeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych. Według tych przepisów, w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Jednak jest wyjątek, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a ustawy z 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych (emerytura żołnierza powołanego do służby po 1 stycznia 1999 r). Skarga kasacyjna powoda Pełnomocnik skarżącego wniósł skargę do Sądu Najwyższego powołując się na Konstytucję RP: art. 32 (równość wobec prawa) oraz art. 67 (prawo do zabezpieczenia społecznego). Zdaniem pełnomocnika adwokata Sławomira Lisieckiego emerytury cywilne powinny być wojskowym nie tylko przyznawane, jeśli opłacili składki, ale też wypłacane. – Moim zdaniem art. 95 ustawy o emeryturach i rentach nie zawęża kręgu uprawnionych, tylko określa zasady przyznawania i wypłaty tych świadczeń – stwierdził. Adwokat wnosił więc o uchylenie wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 8 marca 2017 r. SN uchyla wyrok Skarga kasacyjna okazała się zasadna. Sąd Najwyższy przekazał sprawę do ponownego rozpoznania sądowi II instancji. Powstał na tle tej sprawy problem interpretacyjny, jak obliczać należy emeryturę wojskową lub policyjną przy zbiegu świadczeń. Zasada ogólna jest jedna; przy zbiegu świadczeń – przysługuje jedna emerytura, z wyjątkiem emerytur obliczanych według a) ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych. Czyli: Emerytura dla żołnierza, który został powołany do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy po 1 stycznia 1999 r., wynosi 40 % podstawy jej wymiaru za 15 lat służby wojskowej i wzrasta według zasad określonych w art. 15. Można doliczać staż zdobyty w cywilu – Wojskowi mogą doliczyć sobie staż z emerytury cywilnej powstały przed służbą wojskową także – powiedziała sędzia Romualda Spyt. – Okresy zatrudnienia po ustaniu służby wojskowej mogą być doliczone do emerytury, gdy podstawa jest mniejsza niż 75 proc. Jak wyjaśniała sędzia Romualda Spyt powód dostał świadczenie w maksymalnej wysokości 75 proc. swojego ostatniego uposażenia, ale nie miał możliwości doliczenia cywilnego stażu pracy. SN uznał, że sytuacja Sylwestra L. jest identyczna jak tych, którzy przystąpili do służby po 1 stycznia 1999 r. Zróżnicowanie w traktowaniu emerytów wojskowych wynika z różnych zasad doliczania cywilnego stażu pracy do ich świadczenia. Żołnierze, którzy przystąpili do służby przed 1 stycznia 1999 r., mogą podwyższyć swoją emeryturę wojskową jednak przez to nie mają możliwości pobierania dwóch świadczeń. Natomiast grupa wstępująca do służby po 1999 r., jeśli po zakończeniu służby wypracuje dodatkowe składki w ZUS – ma prawo do pobierania dwóch emerytur. Sąd Najwyższy uchylił wyrok sądu II instancji w Łodzi do ponownego rozpoznania. Sąd teraz musi ocenić, czy można powodowi podwyższyć emeryturę o staż pracy poza służbą wojskową. Sygnatura akt I UK 426/17, wyrok z 24 stycznia 2019 r. Czytaj: TK: emerytura mundurowa nie przepada, nawet jeśli nie można jej wypłacić
Data dodania: 16.10.2013. Czas odbywania zasadniczej służby wojskowej w latach 1971-1973 zalicza się do obliczenia wcześniejszego przejścia na emeryturę osoby, która pracowała przed i po jej odbyciu w warunkach szczególnie szkodliwych dla zdrowia - wynika z uchwały 7 sędziów SN. Pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z 5
Powrót do wojska Służba żołnierza zawodowego jest pełna mitów, plotek, półprawd i niedomówień. Znasz to doskonale prawda? Z kilkoma już mi się udało rozprawić. Na przykład gratyfikacja urlopowa żołnierza. Czy wpływie niedostatecznej ze sprawdziany sprawności na zwolnienie ze służby. O czym przeczytać możesz tutaj>>>. Jest tego na blogu zdecydowanie więcej i zachęcam Cię do przejrzenia wpisów. Na pewno znajdziesz coś interesującego. A może pojawią się pytania bez odpowiedzi? Dzisiaj natomiast chciałbym rozprawić się z mitem powrotu do zawodowej służby wojskowej. Jak szybko mogę wrócić do wojska? Zmiany w emeryturach żołnierzy! Przeczytaj wpis: Jakie zmieni się emerytura żołnierza? Jesteś na zwolnieniu lekarskim? Mogą zwolnić Cię ze służby? Przeczytaj o tym we wpisie: Zwolnienie lekarskie a zwolnienie ze służby. Jak szybko mogę wrócić do wojska? Zasadnicze pytanie, które nurtuje bardzo wielu żołnierzy. Spotkałem się przy okazji z dwoma teoriami. Po pierwsze 12 miesięcy. Po drugie 3 lata. Która z teorii jest prawdziwa? Żadna. Chociaż od razu muszę coś dodać. Jeżeli pobierasz przez rok co miesiąc świadczenie pieniężne to ciężko żebyś w tym czasie wrócił do zawodowej służby. Musisz wtedy swoje odczekać. Natomiast jeżeli się zwalniasz i nie należy Ci się to świadczenie to nie widzę przeszkód prawnych żebyś wrócił nawet od razu. Podkreślam nie widzę przeszkód prawnych. Nie zmienia to faktu, że mogą robić pod górkę, ale przepisy nie stawiają przeszkód. Co z tymi 3 latami? To bardzo dobre pytanie. Pojawiła się informacja, że odchodząc ze służby musisz być 3 lata w rezerwie aktywnej, żeby wrócić na zawodowego. Nie wiem z czego to wynika. Przepisy mówią tylko o tym, że: Żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej przenosi się do pasywnej rezerwy, jeżeli ze względu na wiek podlegają obowiązkowi służby wojskowej i zostali uznani za zdolnych do tej służby. a jeżeli nie podlegasz obowiązkowi służby wojskowej to: Żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej, którzy ze względu na wiek albo stan zdrowia nie podlegają obowiązkowi służby wojskowej, przenosi się w stan spoczynku. Przepisy nie wskazują, że musisz przejść przez rezerwę aktywną czy jakąkolwiek inną formę służby niezawodowej. Dla mnie najważniejszy jest przepis mówiący o tym, kiedy może nastąpić powołanie do zawodowej służby wojskowej. Powołanie do zawodowej służby wojskowej może nastąpić, jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych. Oczywiście trzeba pamiętać, że Minister Obrony Narodowej dopiero wyda rozporządzenie. Ale w tym rozporządzeniu ma być mowa tylko o trybie i sposobie powoływania do zawodowej służby wojskowej. Nie będzie tam natomiast o warunkach jakie należy spełnić! Podsumowując nie ma w przepisach prawa żadnych ograniczeń co do ponownego powołania do zawodowej służby wojskowej. Na pewno nie musisz czekać 3 lat na ponowne powołanie do zawodowej służby wojskowej. Z resztą armia sama się nie zrobi. Wojsko albo stanie się bardziej elastyczne, albo tak wielka armia pozostanie jedynie propagandowym hasłem. Mimo wszystko wierzę, że nie będzie nieoficjalnych wytycznych o terminie, po którym możesz wrócić do wojska. Ale kto wie… Artur Woźniak radca prawny Prawnik na poligonie *** Zdjęcie: Lucho Morales W czym mogę Ci pomóc?
kFtVE. vs43q4p1jx.pages.dev/1vs43q4p1jx.pages.dev/4
powrót do wojska z emerytury
